Barbara Nikczeńska urodziła się w 1936 roku we Lwowie, skąd pochodziła rodzina jej mamy. Rodzice wzięli tam ślub. Później jej ojciec dostał nakaz pracy w Dęblinie i Nikczeńscy musieli się tam przeprowadzić. W latach 1940 – 41 pracował jako szofer na lotnisku.
Po śmierci ojca Barbara Nikczeńska z matką zamieszkała w Lipowie koło Ostródy, gdzie wcześniej przeniosła się już rodzina matki. Zamieszkali u Mazurki. Podczas wejścia Armii Czerwonej cudem uniknęli rozstrzelania dzięki temu, że w poniemieckim gospodarstwie, w którym mieszkali, pracował Rosjanin.
Pani Barbara naukę rozpoczęła w niemieckiej szkole podstawowej, do której uczęszczała z Niemcami i Mazurami. Później uczyła się w szkole pielęgniarskiej w Pile. Po jej kończeniu przez dwa lata pracowała w Szczecinie, a później przeniosła się z matką do Dąbrówna i podjęła pracę w tamtejszym ośrodku zdrowia. Wyszła za mąż, urodziła syna i córkę. Po 7 latach została zatrudniona w szpitalu w Iławie, gdzie przepracowała 29 lat. Ze względu na chorobę matki wróciła do Lipowa. Na emeryturę przeszła w 1991 roku. Od tamtej pory mieszka Dąbrównie.
